پشت پنجره بادزندگی میکند.

گاهی وقتهازوزه کنان به درمیکوبد.  

گاهی وقتهاقاصدکی راباخودمی آورد.  

گاهی وقتهاگل سرخی راپرپرمیکند.  

پشت پنجره بادگیسوهای بلنددخترک رابه میهمانی چشمهامیبرد.  

پشت پنجره بادمیرودگاهی وقتهابه شالیزار سرمیزند.  

پشت پنجره بیدهامجنون میشوند.  

بادبادک بازیچه ی باد  

اسیرشاخه های خشک  

باحسرت به آبی چشمهای خدامینگرد.

بادمیرودگاهی آفتابی میشود.  

میرودگاهی بارانی میشود.  

بعضی وقتهاعشقی رامی آوردزودمیبرد. 

بعضی ازشبهاملایم میشودازعطرشب بوها. 

بعضی شبهادلگیرمیشود. 

گاهی فراموش میکندپنجره ی مارادرآغوش بگیرد. 

بادبرکت آسیابهامیشود.  

بادخوشه های برنج رامیرقصاند. 

پشت پنجره بادزندگی میکند. 

پشت پنجره بادبه آزادی زندگی میکند.

     عشق یعنی: خواستن اما نگفتن

عشق یعنی :سوختن اما ساختن

عشق یعنی :طغیان دل اما لب فرو بستن

عشق یعنی :با چشم سخن گفتن وبا حسرت سوکت کردن

عشق یعنی :راز . رازی که حتی معشوق نیز نداند

عشق یعنی :خواستن برای دوست

زیستن برای دوست,,,

بودن برای دوست,,,

مردن برای دوست,,,

بی آنکه باشی وبخواهی که باشی,,,

     به تو تقديم ميكنم تمام احساسات دورنم را كه مشتاقانه تو را طلب ميكنند.

به تو تقديم ميكنم لحظه لحظه هاي دلتنگي ام را كه به وسعت تمام روزهايي

است كه بي تو سركردم.

وبه تو تقديم ميكنم عشق را كه در تپشهاي قلبم و دراشتياق چشمان هميشه

منتظرم يافتم.

اين ارزشمندترين هديه من به توست   گوشه اي از قلبت پناهش ده وبا

خورشيد مهرباني ات نگهبانش باش. هميشه در خاطرم خواهي ماند.

                    شب را دوست دارم بخاطر تاريکي....

تاريکي را دوست دارم بخاطر تنهايي...

تنهايي را دوست دارم بخاطر فکر کردن ...

فکر کردن را دوست دارم بخاطر تو...

تو را دوست دارم بخاطر چشمانت...

چشمانت را دوست دارم

بخاطر قطرات اشکي که ميدانم بر سر مزارم خواهي ريخت

عشقی نبود در تار و پودش        ديدي گفت عاشقه،عاشق نبودش

امشب همه جا حرف  از آسمون و مهتابه،  تموم  درو دیوار این خونه از

عشق تو بی تابه ، تو كه رفتي هواي خونه تب داره،داره از درو ديوارش غم

عشق تو مي باره ، دارم مي ميرم از بس غصه خوردم ،  بيا بر گرد تا ازعشقت

نمردم،همون كه فكرنمي كردي نمیره از پيشش، ديدي رفت ودل ما رو سوزوندش

حيات خونه ی دل مي گه درختها همه خاموشن، به جاي كفتر و  گنجشك  كلاغاي

سياه پوشن ،  چراغ  خونه  خوابيده  توي  دنياي خاموشي  ،   ديگه  ساعت رو

طاقچه  شده  كار ش  فراموشي  .  زده دل  رو به بی راه  ،  ديگه  بارون  نمي

باره  اگر چه اين ابر سياه . تو  كه  نيستي  توي    خونه  ،  ديگه   آشفته

بازاريست   .   تموم  گل ها  خشكيدن مثل خار بيابون ها ،  ديگه  از

رنگ  ورو رفته ، این كوچه و خيابون ها. من گفتم و يارم گفت

گفتيم و سفر كرديم.از دشت شقايق ها،با عشق گذركرديم

گفتم اگه من مردم ، چقدر به من وفاداري، عشقو

به فراموشي ،  چند  روزه تو ميسپاري

گفتم كه تو مي دوني، سرخاك

تو  مي ميرم  ،  ولي

تا لحظه  مردن

                                                                      دل از تو

                             دل شکستن هنر نمی باشد

هر کس به طریقی دل ما می شکند

                                                  بیگانه جدا

                                           دوست جدا می شکند

بیگانه گر می شکند حرفی نیست

از دوست....

                 از دوست بپرسید که چرا می شکند

هنوزم برای تو شاعر شعر و غزلم

                             هنوزم به عشق تو مستم و می لرزه دلم

اونی که به خاطرت از همه چی گذشته بود

                             نگذشت به سادگی از عمق احساس قلم

هنوزم مثل قدیم وقتی بهت زل می زنم

                            با نگاهم به نگاهت عاطفه پل می زنم

مهربونی مال تو زخم شکستن مال من

                           تو اگه با من باشی هر چی بگی موافقم

هنوزم باید بگم تو عشق تو کم می یارم

                             تا که قلب عاشقم رو توی دستات بذارم

گر چه تو دریای عشقی،من کویر تشنه ام

                             اما باز با این همه عاشقونه دوست دارم

                   باز دلــم تــنـــگ است

باز چشمانم باران می طلبد

آسمان دلم پر از ابرهای سیاه دلتنگی شده

باز من تنهایم!

و در این سكوت حتی صدای ساز هم آرامم نمی كند

دل من باز كوچك شده برای آنكه نمیدانم كیست!

ولی غیبتش مرا می آزارد....من خودم را گم كرده ام...!

كجا...؟ این را دیگر نمیدانم...

•                    آدم همیشه دنبال قطعه ای گم شده است،
•  هیچ آدمی را نمی توان یافت که قطعه خود را جستجو نکند
•  فقط نوع قطعه هاست که فرق می کند،
•  یکی به دنبال دوستی است
•  دیگری در پی عشق؛
•  یکی مراد می جوید و یکی مرید
•  یکی همراه می خواهد و دیگری شریک زندگی،
•  یکی هم قطعه ای اسباب بازی
•  به هر حال آدم هرگز بدون قطعه خود یا دست کم بدون آرزوی یافتن
  آن نمی تواند زندگی کند
•  گستره این آرزو به اندازه زندگی آدم است
•  و آرزوهای آدم هرگز نابود نمی شوند
•  بلکه تغییر موضوع می دهند
•  حتی آن که نمی خواهد آرزویی داشته باشد
•  آن که آرزویش را از کف داده است
•  آنکه ایمان خود را به آرزویش از دست داده است
•  تمامی تلاشش باز برای گریز از تنهایی است
• عشق، رفاقت، شهرت طلبی ... همه
  به خاطر هراس از تنها ماندن است
•  و شاید قوی ترین جذابیت وصال در همین باشد
•  که آدمی در هنگام وصال هرگز گمان نمی برد که روزی تنها خواهدماند
•  تو گاهی خیال می کنی گمشده خود را باز یافته ای
•  اما بسیار زود درمی یابی که این بازیافته ات قدری بزرگتر از
  بخش گمشده توست
•  یا قدری کوچکتر
•  گاهی او را می یابی و مدت کوتاهی
• در خوشبختی رسیدن به او به سر
  می بری و
•  اما گاه او رشد می کند و از خلاء تو یا حتی خود تو بزرگتر می
  شود
•  و دیگر در درونت نمی گنجد
•  آنگاه او بدل به قطعه گم شده یک نفر دیگر می شود و
•  تو را برای جستن دایره خود ترک می کند
• گاه
• نیز تو بزرگ می شوی و او کوچک
  باقی می ماند و روزی
• ناگهان درمی یابی که (او) قطعه
  گم شده ی تو نبود
•  گاهی هم (او) را می یابی و این بار از ترس آنکه مبادا از دست
  تو لیز بخورد و برود
•  سفت نگهش می داری، دو دستی به او می چسبی و
•  ناگهان گمشده تو زیر بار این فشار خرد و له می شود
•  و سرانجام نیز از دست می دهی اش
•  احمقانه است اما تو از ترس تنها ماندن
•  تنها می مانی
•  گاه ته دلت حتی می ترسی که قطعه
• گم شده ات را پیدا کنی
•  که مبادا دوباره گمش کنی

بی تو یک روزدراین فاصله ها خواهم مرد

مثل یک بیت ته قافیه ها خواهم مرد

توکه رفتی همه ی ثانیه هاسایه شدند

سایه در سایه ی ثانیه ها خواهم مرد

شعله های تو ز رنگی دریاگفتند

موج درموج دراین خاطره ها خواهم مرد

گم شدم درقدم دوری چشمان بهار

بی تویک روز دراین فاصله ها خواهم مرد!

                 عکس قشنگت روبروم نگاه تو تو چشمام 

قصه میگن چشمای تو از عشقی بی سرانجام

از اون روزا تا این شبا انگار یه عمر

ببین  که  شیشه  دلم  تو  دست  تو  شکسته

نگو  نگو   تموم  شده  گذشته  ها  گذشته

این   فاصله   میون   ما  طلسم  سر گذشته 

بمون بمون که اشک غم نشسته توی چشمام

نمی شنوی  فریا د مو که بی تو  خیلی  تنهام

دنیا  به  این  بزرگی  و دنیای من  کوچیکه

 تو رفتی  و  برای  من  نمونده  عشقی  دیگه

از من چطور گذشتی و به روم درارو بستی

 فقط تو رو میخواستم و تو بودی که نخواستی

نگو  نگو   تموم  شده  گذشته  ها  گذشته

این   فاصله   میون   ما  طلسم  سر  گذشته

میخوام تو شبهای خودم خلوت کنم به یادت

 تو  شهر  رویا  گم   بشم  به  یاد  خاطراتت

تو نیستی و بدون  تو  فضای  خونه سرده

بیا  ای  عشق  خوب  من  دلم  هوا تو  کرده.

            با همه ی بی سر و سامانی ام باز به دنبال پریشانی ام

 
طاقت فرسودگی ام هیچ نیست در پی ویران شدنی آنی ام آمده ام

 
بلکه نگاهم کنی عاشق آن لحظه ی طوفانی ام

 
دل خوش گرمای کسی نیستم آمده ام بلکه بسوزانی ام

 
آمده ام با عطش سال ها تا تو کمی عشق بنوشانی ام

 
ماهی برگشته ز دریا شدم تا تو بگیری و بمیرانی ام

 
خوب ترین حادثه می دانمت ، خوب ترین حادثه می دانی ام؟

 
حرف بزن ابر مرا باز کن دیر زمانیست که بارانی ام

حرف بزن، حرف بزن سالهاست تشنه یک صحبت طولانی ام ها...

خیال کردم که این گوشه کنارا،

یکی داره هوای کار ما را

یکی هم این میون دلسوز ما هست،

نداره آرزو، آزار ما را

عجب بالا و پایین داره دنیا،

عجب این روزگار دل سرده با ما

یه روز دور و برم صد تا رفیق بود،

منو امروز ببین تنهای تنهام...

در جـــان عــاشـــق مـــن شـــوق جـــدا شـــدن نـیـسـت
خــو کــرده قـــفـــس را مـــیـــل رهـــا شــدن نـیـــسـت

مــــن بـــا تـــمام جــانــم پـــر بــســتــه و اســیــرم
بـــایـــد کــه بــا تــو بــاشـــم در پــــای تــو بــمـیرم....

       تنهایم؛درکویری ازباورهای بی بنیاد

تنهایم؛در دریایی از آبهای سیاه وهم

تنهایم؛به گونه ای که تنهایی هم از من گریزان است

               شبی غمگین؛شبی بارانی شبی سرد

مرا در غربت فردا رها کرد

دلم در حسرت دیدار او ماند

مرا چشم انتظار کوچه ها کرد

به من میگفت تنهایی غریب است

ببین با غربتش با من چه ها کرد

                                                                                                                                                                                                                 اینجا من هستم؛سکوتی محض   

سکوتی شکسته و در هم ؛بخاطر هر روز ندیدن تو

اینجا من هستم؛تهی از زندگی و روز مره گی

خالی تر از همیشه؛با کلافی در هم و پیچ در پیچ

معنی سکوتم را با چشمانم برایت بارها فرستاده ام

اینجا من هستم با آوازی که هرگز نشنیدی

             زير بارون راه نرفتي
          تابفهمي من چي ميگم
                    تو نديدي اون نگاه رو
                              تا بفهمي از كي ميگم.

             مرا صد بار اگر از خود براني دوستت دارم

به زندان جفايت گر کشاني دوستت دارم

به پيش خلق گر نتوان حديث عشق را گفتن

"چشم انتظار" 

بارون شبو شکسته                                        جاده لطیف و خیسه

این منتـظر دوباره                تـرانـه میـنــویــسـه 

 چشمام به جاده خشکید                                     هنوز سر قرارم       

   هنـوز به زیـر بـارون               درگیر انتـظـارم         

درگیر با تو بودن                                         اما تــو در عبــوری  

عین خیالتم نیـست              از قصه دورِ دوری 

از قصه دوری و من                                    در لحظه ها شکستم

بـغضـم شکسته اینجـا               بـا یــاد تــو نشـستــ   

تک،تک، ترانه هامو                                       گُـم میکنم به یادت

نـیـومـدی ، نـگـفـتـی                من میرسم به دادت 

از اون همه ترانه                                          این مونده یادگاری 

یادت نمونده اینجا                 چشم انتظاری داری

قدم می زنم با سکوتی مدام                      شب قصه های پریشونمو

   کـنار یه خـــط عمیـق بلنـد                        که پایان این قـصه همراهــشه

   من از امتداد خودم میرسم                      به هر لحظه  که مرگِ آرامشه....

همه حرفا گفتنی نیست                  همه راهها رفتنی نیست

قـصـه ایـنجـا پُره درده                   حرف من شنفتنی نیست 

میدونم طاقت نداری                  میدونم که بیقراری

میدونم که نمیتونی                  پای من دووم بیاری 

اگه حرفمو شنیدی...                  اگه اشک منو دیدی...

اگه عاشقم نبودی...                  اگه از قصه بریدی...

راه برگشتی نداری                      دیگه با من هم تباری

یا باید اینجا بمونی                         یا باید بشی فراری 

دیـدی حــرفـام پُــره درده                    آخه حرفای یه مَرده

مردی که تـرانه خـونــه                  این شبـــای تلخ و سرده 

همه حرفا گفتنی نیست                  همه راهها رفتنی نیست

قــصـه ایـنجــا پُره درده                  حرف من شنفتنی نیست

اون ترانه های عاشقونه رو                       اشکای نشسته روی گونه رو

سـاعـتــای دوری و نبـودنت                         انـتـظـار دیدنت تو خــونـه رو

خـواب پاره پاره و هوای تـو                        خط به خط، نامه های شبونه رو

یــــاد اَوَّلای آشـنـــائـیــمـون                         پـرسـه هـای شـاد بی بهـونه رو

میدونم، یـادت نمی مـونه دیگه                     قاب عکست اینو میدونه دیگه

دیگه از یاد تو پاک میشه نگام                     واسه تـو جـدایـی آسونه دیگه

یـادتـه، همـون جـای همیــشگی                    خـنـده های سـاده مثـل بـچـگی

واسه هم میگفتیم از علاقه مون                    خواسته هامون از تموم زندگی

کـوچـه های خلـوتــو یادت میـاد                    دست به دست رد میشدیم به سادگی

انـقـدر رفتـیم و گفتـیم واسه هم                     که زدیـم  تـو  پَــر و بــال خـسـتـگی

میدونم، یـادت نمی مـونه دیگه                     قاب عکست اینو میدونه دیگه

دیگه از یاد تو پاک میشه نگام                     واسه تـو جـدایـی آسونه دیگه